بررسی اسطوره و انواع آن در شعر معاصر (با نگاهی به شعر موسوی گرمارودی)

شعر با اسطوره گره خورده‌است و شاعران اغلب لحظاتی را در سیر اساطیری به سر می‌‌برند. اسطوره با بیانی نمادین، به شکوفایی شعر و چندلایه شدن اثر کمک می‌‌کند. پیشرفت علوم سبب کم‌رنگ‌‌تر شدن اثر اساطیر در بین مردم شد، اما هرگز نتوانست آن را به‌کلی و به‌خصوص از حیطۀ ادبیات خارج سازد. از همین رو، بر آنیم تا در شعر موسوی گرمارودی، به نمونه‌هایی از اساطیر برای پاسخ به این پرسش دست یابیم که گرمارودی از چه نوع اسطوره‌هایی در اشعارش بهره جسته‌است و در این زمینه بیشتر به کدام دسته اشاره کرده‌است؟ بررسی‌ها نشان می‌‌دهد که گرمارودی در اشعارش به استفاده از اساطیر مختلف ملی و مذهبی دست زده‌است. بیشترین توجه شاعر، به اساطیر مذهبی بعد از اسلام است که در این بین شخصیت‌‌هایی چون پیامبر(ص) و امام علی(ع) و امام زمان(عج) بن‌‌مایۀ اصلی شعر او را تشکیل می‌دهند. اساطیر دینی قبل از اسلام، در درجۀ دوم استفاده قرار دارند و اساطیر ملی با فاصله‌‌ای کم در درجه سوم اهمیت قرار می‌گیرند. گرمارودی از اساطیر ملی نیز برای تبیین مفاهیم مذهبی و آیینی بهره جسته‌است. وی گاه برای برجسته‌تر کردن مفاهیم معاصر، به بازگویی اساطیر گذشته پرداخته‌است.